Dennis Filé heeft een engeltje op zijn schouder lijkt het wel. Hij werd drie keer uit huis gezet, was 30 jaar lang verslaafd, kwam in de gevangenis, maakte grote schulden en overleefde maagkanker. Nu is hij bijna 60 en staat hij bij niemand meer in het krijt.
‘Right on the spot!’ roept Dennis door de intercom als ik aanbel. Het is tekenend voor zijn persoonlijkheid. Enthousiast, vrolijk en charmant. Maar liefst 40.000 euro aan schulden had hij. Maar daar is hij nu vanaf. Een maatschappelijk werker van het Leger des Heils bracht hem in contact met Eropaf! Ondersteuning. Daar werd hij in 2016 klant van bewindvoerder Elles. Sinds 2020 is hij schuldenvrij. Verslaafd is hij ook niet meer, zegt hij.
Hoe heeft het zover kunnen komen? In de jaren ’80 kwam hij vanuit Curaçao naar Nederland. Zijn stiefvader verwachtte dat hij in Nederland een goeie toekomst zou kunnen opbouwen. ‘Toen ik ging puberen, toen heb ik meisjes ontdekt’, vertelt hij. ‘Ik was heel intelligent, maar ik heb er nooit wat mee gedaan. Ik spijbelde regelmatig van de luchtvaartschool om in zijn uniform meisjes te gaan kijken. Vandaar dat ik het nooit ver heb geschopt’.
Een beetje fout
Hij maakte kennis met het fenomeen coffeeshop en zag daar meer heil in dan in school. ‘Na een paar jaar kwam die base coke op. Op straat rondhangend leerde hij drugs kennen. ‘Vanaf toen ging het een beetje fout. En zo leerde hij ook het zeer verslavende base coke kennen dat een verwoestende werking op zijn leven zou hebben. ‘Eentje is teveel en duizend is nooit genoeg. Toen ben ik daar een beetje verslaafd aan geraakt.
Hij stopte met school en ging aan het werk voor een uitzendbureau. Lange tijd voldeed Dennis gedisciplineerd aan de verwachtingen. Hij kwam altijd op tijd, zag er altijd picobello uit, was vriendelijk naar iedereen. Deed gewoon zijn werk. Niets aan de hand, zou je zeggen. Van de buitenkant. Maar van binnen werd hij voortgedreven door de zucht naar een roes. Hij joeg zijn salaris er in twee, drie dagen doorheen als het binnenkwam. ‘Dan kijk je weer uit naar je volgende salaris’ Hij zorgde er dan wel voor dat hij wel zijn huur en gas en licht had betaald. Hij hield zichzelf voor de gek. ‘Alles is erop gericht om je lekker te voelen’.
Problemen
Rekeningen betaalde hij niet meer. Zodoende werd zijn kabeltelevisie afgesloten. Maar Dennis verbrak het zegel, niet wetende dat dat te boek stond als een ‘misdrijf’. Daarmee begonnen de problemen pas goed. Hij had nu een strafblad en kwam nergens meer aan de bak.
Hij kreeg ook problemen met de zorgverzekering. Uit principe wilde hij die niet betalen. ‘Ik dacht: ik word toch niet ziek. Dan ga ik er ook niet voor betalen’. Maar de rekeningen bleven komen. En de bedragen werden steeds hoger. Dennis: ‘Dat loopt heel hard op’. En reserves had hij niet.
Op straat
Op den duur raakte hij zijn woning kwijt. Hij stond op straat. Maar de kosten bleven hem achtervolgen. ‘Want als je uit je huis gezet wordt, dan krijg je daar ook allerlei kosten voor’. De huisuitzetting moest betaald, de deurwaarder, de rechtszitting, voor alles kreeg hij aanschrijvingen. ‘En als je schulden hebt, dan moet je daar ook nog eens rente over betalen’. Zo steeg zijn schuld in korte tijd van 300,- euro naar 3000,- euro.
Zijn vriendin, die hij had leren kennen in het cocaïne circuit, raakte begin jaren ’90 zwanger. Een goed moment om te stoppen met de drugs. Dennis kreeg een regulier baantje. ‘Dat was een goeie tijd’, zegt hij. Tot de geboorte van het kind. Het bleek een blank kind te zijn, terwijl Dennis als Antilliaan een kleurtje heeft. Dat was een slag in zijn gezicht. Maar hij kon er niet over praten. In plaats daarvan vluchtte hij weer opnieuw in de drugs. ‘Ik heb er geen heisa van gemaakt. Ik heb niet gevraagd hoe dat kwam’.
Een gelukkig man
Maar zoals hij dat gewend was in de Antilliaanse cultuur, accepteerde hij het kind alsof het van hemzelf was. Hij nam verantwoordelijkheid en was een gelukkig man toen zijn vriendin beviel van een halfbloed dochter.
Ze hadden weinig geld. Toen zijn dochter drie maanden was, hadden ze niet eens genoeg om flesvoeding te kopen. Dennis ging daarom naar de bank en leende een bedrag van 5000,- euro. ‘Wat er daarna gebeurde, is ongelofelijk. Want ik ging niet naar huis die dag’. Toen hij het geld eenmaal in handen had, nam zijn begeerte het over en hij ging rechtstreeks de stad in en joeg het over de balk. ‘Hoe erg kan je zijn’, zegt hij nu. ‘Zo zie je wat die drugs doen met een mens’.
Volledig in verwarring
Na drie dagen kwam hij weer thuis. Het geld was op. Hij was zwaar onder invloed en raakte volledig in verwarring. Hij wist niet meer wat hij deed. Hij raakte in een psychose. Schreeuwend hing hij uit het raam. Zijn vriendin vluchtte met de kinderen het huis uit. De politie en de brandweer arriveerden. En Dennis sprong van vierhoog.
Maar hij was niet dood. Drie dagen later werd hij wakker in ziekenhuis. Alleen zijn elleboog was verbrijzeld. ‘De drugs hebben me gered’, zegt hij. ‘Het was een wonder’. Maar het einde was zoek. Dennis raakte op drift. Hij had geen vaste verblijfplaats meer en begon regelmatig te stelen om zijn drugsgebruik te bekostigen. Zo belandde hij in 2001 in de Bijlmerbajes. ‘Wat een luxe was dat!’, roept hij uit. ‘Er was tv met afstandsbediening je eten staat voor je klaar…’ Hij wist niet wat hij meemaakte. Na een jaar kwam hij in aanmerking voor de ISD-maatregel, een speciale behandeling voor veelplegers van kleine criminaliteit.
Slechte gewoontes
Tijdens een verlof weekend ontmoette hij een andere vrouw. Hij kwam uiteindelijk bij haar wonen en viel weer al snel terug in zijn slechte gewoontes. Hij had onverwacht veel geld gekregen uit een trustfonds en kocht daarvan een dure, snelle auto. Daarmee reed hij onder invloed te vaak te hard. Dus kreeg hij boetes, die hij niet betaalde. Dat liep heel snel op, naar een bedrag van circa 10.000 euro. Ondertussen ging hij ging dagelijks naar de sportschool. ‘Trainen in de ochtend, ’s avonds gebruiken’ Toen raakte zijn lijf in malaise. In 2019 kreeg hij een hartaanval. Een paar maanden later bleek hij een gezwel in zijn maag te hebben: maagkanker. Chemo, operatie, chemo. De kanker bleef weg.
Zijn BMW werd in beslag genomen en hij moest afkicken, in Schotland. Maar dat werkte niet. Dennis haakte af na zeven dagen. Hij liet zich niet voorschrijven wat hij moest doen. ‘Ik was daar niet te houden’.
Clean op eigen initiatief
Toch werd er een zaadje geplant, want een van de begeleiders raadde hem aan om naar een ‘NA meeting’ te gaan: de Narcotics Anonymous. En Dennis ging. ‘En dat was mijn redding. Want daar moest niks. Ze begrijpen het. Ze weten hoe het werkt. Ze weten dat het waanzin is dat drugsgebruik’. En dat sloeg aan. Hij raakte clean op eigen initiatief. En bleef clean. Hij ging drie keer in de week langs bij de NA, zijn reddingsboei
En nu woont hij keurig op een etage met zijn vriendin en hij geniet van het leven. Zijn schuld heeft hij weggewerkt, met hulp van bewindvoerder Elles van Eropaf! Ondersteuning.
Marco Ploeger is medewerker van Eropaf!